manusia pelik

aku rasa kita bagai nombor 10
engkau 1 dan aku 0
tanpa engkau
aku tidak punya apa apa
mungkin cuma angka
maaf atas kepelikan rasa aku

tapi memang engkau
kau yang aku rasa sempurnakan hari aku
seperti matahari yang meminjamkan cahayanya kepada sang bulan
supaya dia dapat bersinar pada waktu malam
beri aku sang bintang
aku masih begitu
masih seorang peminjam

cuma terima kasih
aku harap kau bukan awan
yang pergi bila dihembus sang angin
apabila mereka mahu bermain
aku harap engkau sang matahari
yang setia menemani
walau aku hanya tiba pada waktu dingin malam hari

Tiada ulasan:

Catat Ulasan